Bugüne kadarki yaşamıma dair tek bir dilek hakkım olsaydı şayet; uhdesinde merhumları diriltmek, hastaları iyileştirmek gibi opsiyonları da barındıran bir dilek hakkı yani. Düşün, o kadar kudretli...
Tereddütsüz vereceğim yanıt ne olurdu bildin mi?
- Çizelim güzel kardeşim, kırkıncı yılımın üzerini... Tipeks atalım. Bıçağın ucuyla kazıyalım. Hiç olmadı, kulak çubuğunu çamaşır suyuna batırıp üstünden geçelim...
Daha da kudretli bir iradeyse şayet bu dilek hakkını bana veren, tertemiz derdim ki,
"Biraderim sen beni geçen yıl bugünde uyut, şu anda uyandır!"
Öyle yaşamamak istediğim bir yaşım oldu velhasıl.
Beşer her şeyle de sınanmaz ki, el insaf!
Gerçi bu imtihan dediğimiz safsatadan ibaret mekanizma da sadece bizimki gibi ortalama yaşamlarda çalışıyor ne hikmetse. Ne imtihanı bu, neyin imtihanı?
Hadi bir an için uhrevi bir kudret tarafından sınandığımı farz edeyim...
Yaşamımdaki her bir bileşenle beni sınayacak olan bu kudretin; hem de dünyaya, yıldızlara, gezegenlere, galaksilere, kara deliklere, ezele ve ebede hükmedebileceğini düşündüğümüzde; işi gücü bırakıp benle uğraşması, en çalışmadığım konulardan beni teste tabi tutması akıl karı mı?
Nereden baksam mantığımın kalıplarına oturmuyor hasıl kelam!
O zaman "Yaşam V.41.0" kurulsun an itibariyle. Önceki versiyonuna dikkate değer "update" gelmemesi halinde, "cayma hakkım" baki kalmak kaydıyla.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder