Bahar başlayalı bir haller oldu bana. Kıçımı yapıştığı bilgisayar başı sandalyesinden kaldırdırabildim nihayet. Öyle yaptığım alengirli birşey de yok hani. Ne olsun ki zaten ilçede, ya birahane, ya meyhane.
Kazanılan tecrübe zamanla unutulabiliyormuş, akıl dayağının acısı geçiyormuş meğer. Yapılmaması gereken şeyleri tekrar hatırlamak unutmamak için bir daha sayayım. Hatta yazarak çalışayım ki, aklımdan kolay çıkmasın:
- Mekana birisiyle gitmişsen, amaç akşam üzeri yemek altına 2 bira atıp neşeyi düzeltmekse, amacının dışına çıkma. Adam müsade istediyse iç iki birayı kalk git sen de.
- Adamı uğurladıktan sonra ısrarlara karşı dirayetli ol, "afiyet olsun cümleten" deyip müsade iste.
- Bu aşamayı geçemeyip bir masaya oturduysan, o mekandan kalkıldığında eve doğru yol al.
- Beceremedin mi, o arkadaşlarla başka bir mekana gitme artık.
- Mekanlar kapandıktan sonra yol kenarında yutmak üzere iki bira alalım diye teklif etme, vebali ağırdır, kaldıramayabilirsin.
- Alkollü sürücüyle yola çıkma, kaldır kıçını yürü iki adım.
Bir kere unuttum ben bunları, mevta olmama ramak kaldı. İkincide arkadaşı yolluyorduk diğer sevdiğimiz arkadaşların yanında, yaşanacak günümüz varmış şükür ki. Sevdiklerimden kimse eksilmeden güneşin doğup battığı her güne şükürler olsun.
Unutmamam lazım! Üç kere aynı hatayı affetmez hayat. Unutmamam lazım! Çünkü eşimle dostumla yaşayacak çok keyifli akşamım var daha benim. Unutmamam lazım!
2 yorum:
oheyyy tabi ki var kuzzum.. daha ne gece mangal keyifleri, ne gündüz doga gezileri, zeytinyaglilar, izgara baliklar, tuzlu fistiklar, buz gibi biralar, rocker kucuk kiz yegen olmadi yerel kiyafetli oglan (o yerelin neye benzedigini yazasim gelmedi anla) ohoooo gidilir miiii oyle hemenn?
yok canım benim, seni bırakıp gitmem ben.
daha pembe takımları çekip nedime olcam. istanbul'da da amele amele kopcaz dans etcez, ege kırlarında, kıyılarında çift buzlu rakı iççez.
gider miyim hiç :)
Yorum Gönder