Hayatta bazen kukla oynatırsın bazen de kukla olursun. Çok kukla oynatırsan sıkılırsın, kukla olursan da. Aslında her ikisinde de belli bir süre eğlendiğini sanarsın ama dengesi yoktur bu hallerin. Kuklanın işi tabiki daha zordur, eğlencesi iplerine ve eklemlerine bağladır, oynatıcısının eğlenmesinden payını alır, sıkılınıp, kenara atılıp, ipi dolaşana kadardır. Düğümünü çözüp kukla oynatıcısı olup bir kuklanın iplerini parmakların arasına almak istersin kukla günlerini unutmak için. Ha bir de ipleri kesmek var o zaman direk sen sen olmaktan çıkıyorsun zaten.
İşte ben ben olmaktan çıkmaya ramak kalmış haldeyim. Ne düğümümü çözmeye isteğim, ne kukla oynatıcımı çekecek vaktim ne de kukla oynatacak mecalim var. Elimde bir kör bıçak kes kesebilirsen.
İsyankar kızgın hallerimi çok özledim. O zaman isyanım geldi mi, bir şeye kızdım mı çekip gidebilirdim. Ama şimdi kızamıyorum, isyan edemiyorum. Sevgi de dolmuyorum. Öylece duruyorum. İnsanın kendi hayatına müdahale edememesi ne b.ktan birşey.
İyice cılkımız çıktı iyiceeeeee........
1 yorum:
ben çok oldu ipi keseli, kuklacıyı döveli, hatta kuklayı emekli edeli!
yorgan gitsin, kavga bitsindir şu dakikadan sonra tek telaşem.
Yorum Gönder