Ah benim gün boyunca yutup yutup içime attığım irili ufaklı çığlıklarım.. Bir benim duyduğum, bir benim anladığım.. Kulak değil de mide tırmalayanlardan.Nasıl bir dönemden geçtiğimi tanımlayamıyorum. Garip sıkıntıların ve mutlulukların birbiri ardına ya da birbiri içinde olduğu bir dönem. Karmaşık.. Gülerken ağlayacakmışım gibi ya da ne biliyim aniden kalbim duracak sonra tekrardan atacak gibi de olabilir. Bol gel gitli, git gelli..
.. Şu çığlıklar.. Kah sevinçten kah üzüntüden farketmez boyuna çığlık işte. Kimini gerçekten atabilsem sanki ağzım yırtılacak. Belki o ağız dolusu çığlıklarımdan birini vaktinde atabilsem herşey değişecek, kendime geleceğim, bu karmaşık dönem bitecek, iyi gelecek..
İş - aşk sakıncalı konular listemdeyken ben de ne konuşacağımı ne yapacağımı şaşırıyorum. Susmak çözüm mü? Eee o zaman da içimi parçalayan çığlıklarımı duyuyorum.
Neyse... Sebebini bilmem ama şu an çığlık çığlığa gülümsüyorum :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder