bosluk

Boşluğun gerçekten 5. unsur olup olmadığı kafama takıldı. Evet, evrendeki 5. unsur boşlukmuş hatta önemli bir kuvvetmiş. Boşluk bir kuvvetmiş. O zaman ben çok kuvvetliyim bence. Bomboşum, çok büyük bir boşluğum. En azından kalbim öyle olmalı, bugün hissetmiyor gibiyim.

Eğer dün gece arkadaşımla geçen o 2 dakika olmasaydı belki bugün bu kadar yoğun bazı şeyleri düşünüyor olmayacaktım ya da sabahtan beri şu kitabı okumasaydım. O benim sus pus olup karşımdakinin ağzından beni düşündüğünü ve sevdiğini gösteren fakat tokat gibi sağ tarafıma vuran laflar olmasaydı. Meğer benimle birlikte herkes yanlış bir adamla birlikte olmaya çaba sarfettiğimin farkındaymış. Bir kaç ay öncesine göre ben çok garip bir insanmışım şimdi.

Sevinsem mi üzülsem mi bilemedim. Bu kesinlikle aşık olduğumu gösterir ama garip olduysam kötü birşey gibi. İki ucu pis değneğin pisliği taaa ortalara kadar gelmiş durumda iken ben hala tutma çabasında olup iki parmağımı nasıl kullanabilirim diye bakıyorum. Geç git! Temiz bir çubuk bul hayatına bir kaç ay öncesi gibi bak dimi? Keşke bu kadar kolay olsa da geçip gidebilsem. Geçip gidemediğimiz için boşuz, boşluktayız. Boşlukta olduğumuz için hataya ve yanlış insanlara müsaitiz.

İçim, beynim kalbim taşla dolsun da geçsin gitsin. Bu boşluk benim istediğim gibi dolmayacaksa başka çare göremiyorum.

Aranma hakkım kaldı mı?

Sanmıyorum..

*http://ezzana.files.wordpress.com/2009/03/13-balloon-lonely-girl-sad.jpg