Asıl olay 80'lerde çocuk olmak değil aslında. 80'lerde siz çocukken birilerinin genç olması. Nur Yoldaş benim için öyledir mesela. Ben çocukken birileri genç olmasa şu anda bilmeme imkan olmayabilirdi.
Eski şarkılarda eski filmlerdeyim şu ara. Kah hoyratça yaşadığım kah doya doya geçirdiğim günlerimi slow motion gözleriminin önünden geçirmekteyim. 3 ile başlayan yaşları telafuz etmeye az kaldığından mıdır yoksa millet 2'li yaşlarının ortasında adam olmuşken benim hala bir baltaya sap olamam mıdır bilemiyorum.
Herkes sap olmak derdinde, balta bulmak peşindeyken ben baltayı bulamamaktan değil balta olmak istememekten şikayetçiyim. Zira balta olsam gele gele cezve sapı geliyor ya da kürek. Olmuyor anlayacağınız, ne o uyuyor ne bu. Evdeki hesap hiç pazardakine uymuyor. Gece giymeye karar verdiğin şey sabah olup yağmurla uyanınca yalan oluyor. Akşam yapmayı plandıkların bir telefonla bozuluyor. Haftasonların, gece yarıların, uykunun en güzel yeri, sabahın en güzel saati, filmin en şahane sahnesi, şarkının en romantik yeri telef oluyor.
Hal böyle olunca bir elde paspas bir elde bira. Şimdi anlaşıldı mı saçmalamanın sebebi?
1 yorum:
dur madem, bi "mihrimah" bulup dinleyeyim ben de.
sıhhatine :)
Yorum Gönder